Architectural Fluency

Your Slogan Place Here

1
Featured

Το Αργυροπούλι Λάρισας "Η ιστορία του μέχρι σήμερα"

PDFΕκτύπωσηE-mail


Αργυροπούλι Λάρισας ένα πανέμορφο κεφαλοχώρι στους πρόποδες του Ολύμπου


To Aργυροπούλι βρίσκεται στο νομό Λάρισας και είναι κτισμένο στους πρόποδες του Ολύμπου. Είναι ένα όμορφο χωριό που απέχει μόλις 13 χλμ από τον Τύρναβο και 29 χλμ από τη Λάρισα. Παλιότερες ονομασίες του είναι Ηλώνη και Καρατζόλι. Το χωριό ανήκει στο Δήμο Τυρνάβου. Έχει Δημοτικό και Γυμνάσιο.

Γεωγραφία

Σήμερα το Αργυροπούλι (164μ υψόμετρο) κατοικείται από 1.667 άτομα (απογραφή 2011), με κύριες ασχολίες τη γεωργία, (καλλιεργούνται αμπέλια, αχλαδιές, ροδακινιές, μηλιές, καπνά, μποστάνια, αμυγδαλιές και ελιές), την κτηνοτροφία και την ξυλεία. Στο Αργυροπούλι ανήκουν οι οικισμοί Άνω Αργυροπούλι, Λυγαριά και Βοτανοχώρι (Γκορτζόβαλι ή Γκριτζόβαλι). Σε απόσταση 2,5χλμ ΝΔ του χωριού, στους πρόποδες του Κάτω Ολύμπου βρίσκεται η λίμνη Αργυροπουλίου, γνωστή ως Μάτι ή Γεφυρούλες. Μοναδική φυσική πηγή εναπομείνασα στη Θεσσαλία, με έκταση 250στρέμματα, αποτελεί τον πυρήνα οικοσυστήματος με πλούσια χλωρίδα (πουρνάρι, παλιούρι, αγριελιά, παπαρούνα, χαμομήλι, μολόχα, βάτος κ.α.) και πανίδα (κεφαλόπουλα, καραβίδες, χέλια, λεπιδόπτερα, υμενόπτερα, ορθόπτερα, δίπτερα κ.α.). Επίσης, είναι πηγή ζωής για το χωριό, καθώς χρησιμοποιείται για την άρδευση των χωραφιών του.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η πρόσβαση στην πηγή επιτυγχάνεται μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Το Μάτι πηγάζει από τους πρόποδες της Μελούνας και μετά την ένωση του με τον Πηνειό, έχει μήκος 12 χλμ περίπου. Η παλιά κοίτη του ποταμού, Μάτι, προσφέρεται για περιπάτους και ερασιτεχνικό ψάρεμα καραβίδας. Αποτελεί ειδυλλιακή τοποθεσία για εκδρομές (Καθαρά Δευτέρα- Πρωτομαγιά). Εδώ, επιπροσθέτως, υπάρχει και δριστέλλα  για το πλύσιμο χαλιών και φλοκατών.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες της Ζωοδόχου Πηγής (πολιούχος- προστάτης του χωριού), που είναι κτισμένη στην πλατεία του χωριού (1884, στον τύπο της βασιλικής) και του Αγίου Δημητρίου, δύο χλμ από το Αργυροπούλι, στις όχθες του ποταμού. Στο βόρειο μέρος του χωριού, πάνω σε λόφο, απ’ όπου η θέα στον κάμπο είναι γοητευτική υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, κτισμένη κατά τον 19ο αι., στον τύπο της βασιλικής, με δενδρόφυτο καταπράσινο περίβολο. Όπως πάμε στο χωριό μετά το ποτάμι και δεξιά μας είναι η εκκλησία της Ανάληψης του Κυρίου, στο τέλος του χωριού και στην κορυφή λόφου δεσπόζει σε περίοπτη θέση ο Προφήτης Ηλιάς.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί η πλακόστρωτη πλατεία του χωριού, που είναι πανέμορφη και δροσερή, κυρίως τα καλοκαίρια,  καθώς τα υπεραιωνόβια πλατάνια της με τους σχισμένους χοντρούς κορμούς τους προσφέρουν μια νότα δροσιάς και ξενοιασιάς στους κατοίκους αλλά και στους επισκέπτες, που απολαμβάνουν στις φημισμένες παραδοσιακές ταβέρνες τα νόστιμα ψητά(κοκορέτσι, κεμπάπ…).

Ακόμα, πάνω στο βουνό, κοντά στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, υπήρχε παλιότερα (1960-1975) η Δέση, ξακουστή πηγή, για τους ντόπιους κατοίκους, σαν μικρή λιμνούλα που πήγαζε από τον Όλυμπο, με πολύ καθαρό νερό, ενώ τώρα έχει στερέψει. Αποτελούσε, τα χρόνια εκείνα, αγαπημένο τόπο των  παιδιών  στην προσπάθειά τους να μάθουν κολύμπι.. Επιπλέον, υπάρχει το πέτρινο γεφυράκι Μωραΐτη, που είναι κατασκευασμένο από  το 1908 και συνδέει το χωριό με την ομώνυμη περιοχή. Από την εποχή της Τουρκοκρατίας, διατηρείται τζαμί στην ομώνυμη περιοχή με μιναρέ, όπου υπάρχει και πέτρινη βρύση.

Ιστορία

Η μυκηναϊκή πόλη, Ηλώνη, που αναφέρει ο Όμηρος για τη συμμετοχή της στον Τρωικό πόλεμο, είναι η Λειμώνη των κλασικών χρόνων, πόλη με εύφορα λιβάδια, που ποτιζόταν από τα νερά της πηγής Μάτι. Τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης σώζονται στο Καστρί Αργυροπουλίου. Οι παλιότεροι κάτοικοι αναφέρουν ότι η Ηλώνη ήταν  βασίλισσα του τόπου, κατά την ομηρική εποχή, εξού και η ονομασία Ηλώνη. Αναφέρουν, επίσης, ότι, στα αρχαία χρόνια, υπήρχε στην περιοχή νομισματοκοπείο. Ακόμα, η τοπική παράδοση θέλει την προέλευση της τούρκικης ονομασίας «Καρατζόλι» (=μαύρο πουλί) ν’ αναφέρεται στη δράση του Νικοτσάρα στην περιοχή,  κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Τέλος, σύμφωνα με τις διηγήσεις των ντόπιων κατοίκων, κατά τη Γερμανική Κατοχή (1940-1944) δεν έλειψαν οι περιπέτειες στο χωριό, καθώς  οι Γερμανοί είχαν κλείσει στην εκκλησία της  Ζωοδόχου Πηγής, άνδρες, γυναίκες και παιδιά και προσπαθούσαν να βάλουν φωτιά. Μάταια όμως. Η Παναγία έκανε το θαύμα της.

Λαογραφία

Ξεχωριστά είναι τα πανηγύρια στο Αργυροπούλι, όπως της Ζωοδόχου Πηγής στην ομώνυμη εκκλησία με υπαίθριο εμπόριο, χορευτικά συγκροτήματα από διάφορα μέρη, χορό και γλέντι. Επίσης, στον εορτασμό της Ανάληψης του Σωτήρα, 40 μέρες μετά το Πάσχα, οι κάτοικοι γιορτάζουν στον παρόχθιο χώρο, όπου μετά τη λειτουργία ακολουθεί γλέντι. Στις 26 Ιουλίου, γιορτή της Αγίας Παρασκευής, διοργανώνεται μεγάλο πανηγύρι με συρροή προσκυνητών, οι περισσότεροι από τους οποίους διανυκτερεύουν μέσα στην εκκλησία και στον αύλειο χώρο, και ανήμερα οι παρευρισκόμενοι διασκεδάζουν με δημοτική μουσική. Την Καθαρά Δευτέρα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις στην πλατεία με διανομή παραδοσιακής φασολάδας και πλούσιο γλέντι. Οι συμμετέχοντες στις διάφορες εκδηλώσεις ξεφαντώνουν με τους ρυθμούς των χορών τσάμικου, στα τρία, συρτού και μικτών. Στο χωριό εδρεύει ο Πολιτιστικός Τοπικός Σύλλογος Αργυροπουλίου, που ξεχωρίζει για την προσφορά του στην τοπική κοινωνία  και ο Αθλητικός Σύλλογος «Δόξα Αργυροπουλίου», με σημαντικές ποδοσφαιρικές επιτυχίες.

Υπεύθυνος για την συλλογή του υλικού: Ρεβήσιος Κωνσταντίνος, Χειρουργός Οδοντίατρος & Δημοτικός Σύμβουλος Λαρισαίων

Φιλολογική Επιμέλεια: Λίτσα Παναγιώτα του Ιωάννη, Φιλόλογος.